- Katılım
- 22 Şub 2022
- Mesajlar
- 10
- Tepkime puanı
- 16
Basit araştırmalar yaparken bulduğum makaleleri çevirip kaydediyorum. Bunları buraya da atarsam hem bilgisi olanlar düzeltme-ekleme yapabilir hemde ingilizce bilmeyenler için bilgilendirici kaynak üretmiş oluruz diye düşündüm. Araştırmalarıma örümcek türlerinden başladım. Bu yazıda jumpinh spider Wikipedia makalesinin bir kısmını bulabilirsiniz. İyi okumalar dilerim 😸
.
.
.
Zıplayan örümcekler, Salticidae familyasını oluşturan bir grup örümcektir. 2019 itibariyle, bu ailenin 600'den fazla tanımlanmış cins ve 6.000'den fazla tanımlanmış tür içeriyor olması onu tüm türlerin% 13'ünde en büyük örümcek ailesi haline getirdi. Zıplayan örümcekler, eklembacaklılar arasında en iyi görüşe sahiptir ve bu yetilerini kur yapma, avlanma ve yön bulmakta kullanırlar. Normalde göze batmayan şekilde oldukça yavaş hareket etmelerine rağmen, çoğu tür, özellikle avlanırken, ancak bazen ani tehditlere yanıt olarak veya uzun boşlukları geçerken çok çevik atlayışlar yapabilir. Hem akciğerleri hem de trakeal sistemi iyi gelişmiştir ve her iki sistemi de kullanırlar (bimodal solunum). Zıplayan örümcekler genellikle göz yerleşimleriyle tanınır. Tüm zıplayan örümceklerin dört çift gözü vardır ve ön medyan çift özellikle büyüktür.
Zıplayan örümcekler, sefalotoraksın şekli ve göz şekilleri nedeniyle benzer örümcek ailelerinden ayırt edilmesi en kolay olanlardandır. Genel görünüm olarak Salticidae'ye en yakın familyalar Corinnidae (arka dört bacakta belirgin dikenlerle de ayırt edilir), Oxyopidae (tüm bacaklarda çok belirgin dikenlerle ayırt edilen vaşak örümcekleri) ve Thomisidae (yengeç örümcekleri, çok uzun olan ön dört bacaklarıyla ve güçleriyle ayırt edilir). Bununla birlikte, bu ailelerin hiçbirinin Salticidae'ninkine benzeyen gözleri yoktur. Tersine, zıplayan örümceklerin bacakları çok belirgin dikenlerle kaplı değildir. Ön dört bacakları genellikle arka dörtten daha büyüktür, ancak ne yengeç örümceklerininki kadar belirgin bir kalınlığa sahiptir, ne de Thomisidae'nin uzun kollarına. Ön bacaklarının uzunluğuna rağmen, Salticidae atlamak için arka bacaklarını kullanır. Genellikle daha büyük ön bacaklar kısmen avın kavranmasına yardımcı olmak için kullanılır ve bazı türlerde ön bacaklar ve pedipalpler tür tanıma sinyallemesinde kullanılır.
Zıplayan örümcekler, diğer ailelerin aksine, hareket yönlerine dik olarak kabaca dikdörtgen yüzeyler olan yüzlere sahiptir. Aslında bu, ileriye dönük, ön gözlerinin fotoğraflarda gösterildiği gibi "düz yüzlerde" olduğu anlamına gelir. Onların göz paterni en net tek tanımlayıcı özelliktir. Sekiz gözleri vardır. Bununla birlikte, Salticidae'nin majör gözleri ile Deinopidae'nin majör gözleri arasında radikal bir fonksiyonel fark vardır; Deinopidae'nin büyük arka gözleri esas olarak loş ışıkta görmeye uyarlanırken, Salticidae'nin büyük ön gözleri ayrıntıları yakalamak için kullanılır.
Zıplayan örümceklerin vücut uzunluğu genellikle 1 ila 25 mm (0.04–0.98 inç) arasında değişir. En büyüğü Hyllus giganteus'tur, nispeten büyük türlere sahip diğer cinsler arasında Phidippus, Philaeus ve Plexippus bulunur.
İpeklerini atlama sırasında güvenlik hatları için kullanmanın yanı sıra, kötü hava koşullarından sığındıkları ve geceleri uyudukları ipeksi "yavru çadırları" da inşa ediyorlar. Bu barınaklarda yaşarlar, içlerinde yumurta yuvaları inşa ederler, depolarlar ve ayrıca kışı geçirirler.
.
.
.
.
Zıplayan örümcekler, Salticidae familyasını oluşturan bir grup örümcektir. 2019 itibariyle, bu ailenin 600'den fazla tanımlanmış cins ve 6.000'den fazla tanımlanmış tür içeriyor olması onu tüm türlerin% 13'ünde en büyük örümcek ailesi haline getirdi. Zıplayan örümcekler, eklembacaklılar arasında en iyi görüşe sahiptir ve bu yetilerini kur yapma, avlanma ve yön bulmakta kullanırlar. Normalde göze batmayan şekilde oldukça yavaş hareket etmelerine rağmen, çoğu tür, özellikle avlanırken, ancak bazen ani tehditlere yanıt olarak veya uzun boşlukları geçerken çok çevik atlayışlar yapabilir. Hem akciğerleri hem de trakeal sistemi iyi gelişmiştir ve her iki sistemi de kullanırlar (bimodal solunum). Zıplayan örümcekler genellikle göz yerleşimleriyle tanınır. Tüm zıplayan örümceklerin dört çift gözü vardır ve ön medyan çift özellikle büyüktür.
Zıplayan örümcekler, sefalotoraksın şekli ve göz şekilleri nedeniyle benzer örümcek ailelerinden ayırt edilmesi en kolay olanlardandır. Genel görünüm olarak Salticidae'ye en yakın familyalar Corinnidae (arka dört bacakta belirgin dikenlerle de ayırt edilir), Oxyopidae (tüm bacaklarda çok belirgin dikenlerle ayırt edilen vaşak örümcekleri) ve Thomisidae (yengeç örümcekleri, çok uzun olan ön dört bacaklarıyla ve güçleriyle ayırt edilir). Bununla birlikte, bu ailelerin hiçbirinin Salticidae'ninkine benzeyen gözleri yoktur. Tersine, zıplayan örümceklerin bacakları çok belirgin dikenlerle kaplı değildir. Ön dört bacakları genellikle arka dörtten daha büyüktür, ancak ne yengeç örümceklerininki kadar belirgin bir kalınlığa sahiptir, ne de Thomisidae'nin uzun kollarına. Ön bacaklarının uzunluğuna rağmen, Salticidae atlamak için arka bacaklarını kullanır. Genellikle daha büyük ön bacaklar kısmen avın kavranmasına yardımcı olmak için kullanılır ve bazı türlerde ön bacaklar ve pedipalpler tür tanıma sinyallemesinde kullanılır.
Zıplayan örümcekler, diğer ailelerin aksine, hareket yönlerine dik olarak kabaca dikdörtgen yüzeyler olan yüzlere sahiptir. Aslında bu, ileriye dönük, ön gözlerinin fotoğraflarda gösterildiği gibi "düz yüzlerde" olduğu anlamına gelir. Onların göz paterni en net tek tanımlayıcı özelliktir. Sekiz gözleri vardır. Bununla birlikte, Salticidae'nin majör gözleri ile Deinopidae'nin majör gözleri arasında radikal bir fonksiyonel fark vardır; Deinopidae'nin büyük arka gözleri esas olarak loş ışıkta görmeye uyarlanırken, Salticidae'nin büyük ön gözleri ayrıntıları yakalamak için kullanılır.
Zıplayan örümceklerin vücut uzunluğu genellikle 1 ila 25 mm (0.04–0.98 inç) arasında değişir. En büyüğü Hyllus giganteus'tur, nispeten büyük türlere sahip diğer cinsler arasında Phidippus, Philaeus ve Plexippus bulunur.
İpeklerini atlama sırasında güvenlik hatları için kullanmanın yanı sıra, kötü hava koşullarından sığındıkları ve geceleri uyudukları ipeksi "yavru çadırları" da inşa ediyorlar. Bu barınaklarda yaşarlar, içlerinde yumurta yuvaları inşa ederler, depolarlar ve ayrıca kışı geçirirler.
.